Wyrok NSA z dnia 22 stycznia 1999 r., sygn. I SA/Gd 1628/98

Przy założeniu racjonalnego działania ustawodawcy, użycie w art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. w podatku od towaru i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ słowa "użytkownik" w rozumieniu prawa cywilnego pozbawione byłoby jakiejkolwiek logiki, choćby z tego względu, że użytkowanie jest prawem niezbywalnym /art. 254 Kc/. Pozostaje więc przyjąć, że słowa tego użył ustawodawca w potocznym znaczeniu, tak jak funkcjonuje ono w języku polskim. To zaś oznacza bezpośrednie władztwo nad rzeczą i faktyczne korzystanie z niej.

UZASADNIENIE

Zaskarżonymi do sądu administracyjnego decyzjami wydanymi pod nr (...) Izba Skarbowa utrzymała w mocy odpowiednio dwie decyzje Urzędu Skarbowego w G. z dnia 9 kwietnia 1998 r. Pierwszą, którą w miejsce deklarowanej przez podatnika - Przedsiębiorstwo Państwowe "W." w upadłości w G. kwoty 20.043 zł /deklaracja VAT-7/ wysokość zobowiązania w podatku od towarów i usług za czerwiec 1997 r. określono na 35.177 zł, którą w oparciu o art. 27 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. w podatku od towaru i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm. - dalej ustawą o VAT/ ustalono dodatkowe zobowiązanie podatkowe w kwocie 4.540 zł. Oraz drugą adresowaną do tego samego podatnika, w przedmiocie wymiaru tego samego podatku za lipiec 1997 r., w której wymienione wyżej kwoty wynosiły kolejno - 10.194 zł, 41.485 zł i 9.390 zł.