Wyrok NSA z dnia 11 czerwca 1999 r., sygn. SA/Bk 366/98

1. Z przepisu art. 19 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wynika przede wszystkim, że podatnik ma jedynie prawo, a nie obowiązek, do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

2. Przepis art. 40 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 118 poz. 561/ nie jest przepisem szczególnym w stosunku do przepisu art. 25 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

UZASADNIENIE

Urząd Skarbowy decyzją z dnia 24 listopada 1997 r. na podstawie art. 9, art. 10, art. 21 oraz art. 25 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ odmówił Przedsiębiorstwu Produkcji Materiałów Drogowych w S. zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w kwocie 66.817 zł.

W uzasadnieniu Urząd Skarbowy podał, iż 17 października 1997 r. Przedsiębiorstwo Produkcji Materiałów Drogowych złożyło deklarację dla podatku od towarów i usług VAT-7 za wrzesień 1997 r., w której wykazało nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym w kwocie 66.817 zł. Powstała nadwyżka nie podlega zwrotowi, ani też. do przeniesienia na miesiąc następny bowiem w świetle art. 25 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług w zw. z art. 9 tejże ustawy zwrotu różnicy między podatkiem naliczonym a należnym nie stosuje się do podatników, którzy zostali wykreśleni z rejestru.