Wyrok NSA z dnia 2 kwietnia 1998 r., sygn. I SA/Wr 1311/97

Stosownie do art. 158 par. 3 w zw. z art. 33 i art. 34 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./, zarzuty w postępowaniu zabezpieczającym, mającym za przedmiot środki zgromadzone na rachunku banku, są środkiem zaskarżenia przysługującym zobowiązanemu w chwili wszczęcia postępowania zabezpieczającego, a nie zaś w jego toku.

oddala skargę.

UZASADNIENIE

Pismem z 4 lutego 1997 r. Urząd Skarbowy - Dział Egzekucyjny w O. zawiadomił Bank Ś. Oddział w K. o zajęciu rachunku Banku do równowartości kwot należnych Skarbowi Państwa od właścicieli Spółki W. - Piotra W. i Waldemara K. Środki pieniężne pozostające na rachunku Spółki przeksięgowane zostały na rachunek Banku w dniu 2 stycznia 1997 r. o godz. 7.00. W tym samym dniu, o godz. 8.00, a więc w chwili otwarcia Banku, organ egzekucyjny doręczył Bankowi postanowienie o przedłużeniu okresu zabezpieczenia na rachunku Spółki W. Organ egzekucyjny wskazał ponadto na ustawowe prawo zastawu przysługujące Skarbowi Państwa na mocy art. 23 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych.