Wyrok NSA z dnia 28 października 1998 r., sygn. II SA 1265/98

Przepisy o zasiłkach, zawarte w ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./, należą do przepisów ius cogens - bezwzględnie obowiązujących.

UZASADNIENIE

Prezes Krajowego Urzędu Pracy decyzją z 29 lipca 1998 r. na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez Grażynę K., od decyzji Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Z. z dnia 21.04.1998 r., stwierdzającej nieważność decyzji Kierownika Rejonowego Urzędu Pracy w N. z dnia 21 stycznia 1997 r., przyznającą Grażynie K. od dnia 9.01.1998 r. prawo do zasiłku przedemerytalnego w wysokości 160 procent kwoty zasiłku dla bezrobotnych oraz z dnia 21.04.1998 r. stwierdzającej z urzędu nieważność w całości decyzji Kierownika Rejonowego Urzędu Pracy w N. z dnia 2 stycznia 1997 r. orzekającą o uznaniu Grażyny K. za osobę bezrobotną i przyznaniu zasiłku dla bezrobotnych w wysokości 160 procent kwoty zasiłku podstawowego:

- utrzymał w mocy w całości decyzję Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Z. z dnia 21.04.1998 r.,

- utrzymał w mocy w całości decyzję Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Z. z dnia 21.04.1998 r.

W uzasadnieniu decyzji stwierdzono m.in., co następuje:

Kierownik Rejonowego Urzędu Pracy w N. w dniu 21 stycznia 1997 r. wydał decyzję, mocą której przyznał Grażynie K. od dnia 9.01.1997 r. prawo do zasiłku przedemerytalnego w wysokości 160 procent kwoty zasiłku dla bezrobotnych, uznając, iż zainteresowana spełniła ustawowe warunki niezbędne do jego uzyskania.