Wyrok NSA z dnia 4 września 1998 r., sygn. III SA 203/97

Metoda szacunkowa, o której mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, nie ma nigdy cech metody doskonałej.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28 grudnia 1995 r. Urząd Skarbowy na podstawie art. 1 ust. 1 oraz art. 15 i art. 16 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku obrotowym /Dz.U. 1983 nr 43 poz. 191 ze zm./ oraz art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ i art. 5 ust. 3 ustawy o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 108 poz. 486 ze zm./ ustalił obrót Spółki z o.o. "B." w W. za okres od 1 stycznia do 31 lipca 1992 r. w kwocie 1.089.306.928 st. zł, obliczając należny podatek obrotowy od części obrotu za okres od 1 maja do 31 lipca 1992 r. tj. od kwoty 466.845.826 st. zł - w wysokości 4.668.458 st. zł.