Wyrok NSA z dnia 17 lipca 1998 r., sygn. III SA 371/97

1. Prawo do uwzględnienia nadpłaty w podatkach musi wynikać z ustawy podatkowej /art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, bądź ustawy statuującej sukcesję ogólną /uniwersalną/ bądź jednej i drugiej ustawy, nie może natomiast wynikać z umowy cywilnoprawnej.

2. Brak legitymacji prawnej po stronie spółki stanowi przesłankę materialnoprawną do odmowy zwrotu nadpłaty, nie stanowi natomiast przesłanki procesowej do umorzenia postępowania na podstawie art. 105 Kpa.

UZASADNIENIE

Przedsiębiorstwo Techniczno-Handlowe "E." SA w W. pismem z dnia 27 października 1994 r. zwróciło się do Urzędu Skarbowego W. o przekazanie nadpłaconych w 1992 r. przez zlikwidowaną decyzją Wojewody z dnia 29 kwietnia 1993 r. Centralę Techniczno-Handlową Elektroniki i Elektrochemii "E." w W. kwot z tytułu podatku dochodowego - 269.120.000 st. zł i podatku obrotowego - 80.132.000 st. zł wraz z odsetkami na rzecz Urzędu Skarbowego W. z tytułu wpłat zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych obciążających Spółkę. W uzasadnieniu podano, że Spółka na podstawie sporządzonego przez likwidatora bilansu zamknięcia Centrali oraz notarialnej umowy leasingu z dnia 29 kwietnia 1993 r. stanowiącej bilans otwarcia Spółki, przejęła od Wojewody W. ściśle wyspecyfikowane po stronie wierzytelności i długów mienie zlikwidowanej Centrali, a wśród przejętych wierzytelności w stosunku do Skarbu Państwa figurowała kwota nadpłat podatku dochodowego i podatku obrotowego, w podanych w piśmie kwotach, nie figurowały natomiast jakiekolwiek długi Centrali w stosunku do Skarbu Państwa. Nadmieniono ponadto, że Spółka nie jest nie tylko uniwersalnym ale żadnym następcą prawnym Centrali wobec czego wyrażono pogląd, iż nie jest prawnie dopuszczalne potrącenie przejętych przez Spółkę wierzytelności z nieprzejętymi przez Spółkę zobowiązaniami Centrali wobec Skarbu Państwa. Urząd Skarbowy W. decyzją z dnia 22 maja 1996 r. wydaną na podstawie art. 104 i art. 105 Kpa oraz art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1983 nr 108 poz. 486 ze zm./ - uznał wnioski w przedmiocie zwrotu kwoty 34.925,26 PLN za bezprzedmiotowe i umorzył postępowanie w tym przedmiocie.