Wyrok NSA z dnia 6 maja 1998 r., sygn. III SA 278/97

Warunkiem zaliczenia wydatków na marketing do kosztów uzyskania przychodów jest ich bezpośredni wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

UZASADNIENIE

Uwzględniając wyniki kontroli skarbowej przeprowadzonej przez Urząd Kontroli Skarbowej w O. w dniach 18 grudnia 1995 r. - 25 stycznia 1996 r. w spółce "M.", której udziałowcem był skarżący, Urząd Skarbowy w O. decyzją z dnia 9 października 1996 r. skierowaną do Jolanty i Stanisława B., ustalił należny za 1993 r. podatek dochodowy w kwocie 46.967,20 zł. W uzasadnieniu zapadłej decyzji stwierdzono, że przeprowadzona kontrola ujawniła zawyżenie kosztów uzyskania przychodu o kwotę 1.350.949.570 starych zł. Urząd Skarbowy wyjaśnił, że mimo powołania się na fakt poniesienia bardzo wysokich kosztów usług marketingowych obejmujących wymienione wyżej kwoty kosztów uzyskania przychodu, spółka nie eksportowała towarów handlowych, a tym samym nie uzyskała żadnych przychodów z tego tytułu. Przedstawione przez skarżącego dopiero w 1996 r. dokumenty sprzedaży /faktura z 18 grudnia 1993 r. dla "P." Londyn na 155 funtów i rachunek z 22 listopada 1993 r. dla Wiktora B. na kwotę 1.800 zł/, nie spełniają zdaniem organu podatkowego - wymogów dowodu potwierdzającego dokonanie obrotu towarowego z zagranicą, gdyż stosownie do przepisów ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne, podmiot dokonujący takiego obrotu obowiązany jest zgłosić do odprawy celnej towary będące przedmiotem obrotu. Tymczasem według wyjaśnień strony - Stanisława B., obowiązku tego nie dopełniono, bowiem planowano zaniechać zaewidencjonowania sprzedaży i ułatwić przez to procedurę graniczną. W ocenie Urzędu Skarbowego, również przedłożone w dniu 18 czerwca 1996 r. pismo datowane 2 maja 1996 r. firmy "P." Londyn, nie stanowi dowodu przekroczenia przez towar granicy.