Wyrok NSA z dnia 15 kwietnia 1998 r., sygn. III SA 665/97

Sąd może wzruszyć zaskarżoną decyzję /uchylić lub stwierdzić nieważność/ jedynie wtedy, gdy została ona wydana z mającym wpływ na wynik sprawy naruszeniem prawa.

oddala skargę w przedmiocie wymiaru podatku dochodowego od osób fizycznych za 1995 r.

UZASADNIENIE

Małżonkowie K. i małżonkowie C. w końcu 1995 r. dokonali wzajemnych darowizn na rzecz dzieci z przeznaczeniem na zakup instrumentów muzycznych, przy czym darowizny te zostały dokonane w wysokościach odpowiadających, bądź też zbliżonych do 15 procent dochodu małżonków, tj. w maksymalnej dopuszczalnej, zgodnie z art. 26 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wysokości. Wbrew jednak zarzutom skargi w pierwszej kolejności została zawarta /17 października 1995 r./ umowa na rzecz małoletniej Anny C. opiewająca na kwotę 2.884 zł, a po 18 dniach /4 listopada 1995 r./ została sporządzona umowa na rzecz małoletniej Małgorzaty K. opiewająca na kwotę 1.180 zł. W tych warunkach orzekające organy podatkowe kierujące się treścią art. 80 Kpa /stanowiącego zasadę swobodnej oceny dowodów/ i treścią art. 888 par. 1 Kc miały podstawy do uznania, iż w rozpatrywanej sprawie nastąpiła kompensata kwoty 1.180 zł i w efekcie brak spełnienia umowy darowizny /nie wystąpiło świadczenie bezpłatne/, co uniemożliwiało skorzystanie z możliwości odliczenia kwoty 1.180 zł z podstawy obliczenia podatku /art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych/.