Wyrok NSA z dnia 23 października 1998 r., sygn. SA/Sz 2152/97

1. Zapłacona przez spółkę kwota 90 mln st. zł na rzecz właściciela sklepu jako zwrot kosztów remontu słusznie nie została uznana za koszt uzyskania przychodu spółki w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Wspólnicy spółki cywilnej nie byli właścicielami ani najemcami tego sklepu. Sklep był własnością spółdzielni, która w nim prowadziła działalność handlową, spółka natomiast dostarczała towary. Udział w marży nie da się powiązać przyczynowo z kosztami remontu przeprowadzonego przez spółdzielnię, co do którego spółka nie ma zresztą żadnego udokumentowania. Nie zostało wykazane, by wydatek ten był konieczny i celowy dla uzyskania przychodu w spółce.

2. W świetle jednoznacznej treści art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ prawo do odliczenia przysługuje z tytułu zakupu gruntu lub prawa wieczystego użytkowania gruntu pod budowę budynku mieszkalnego. Grunt zabudowany budynkiem mieszkalnym wymogów tych nie spełnia niezależnie od stanu budynku. Przeznaczanie budynku do rozbiórki nastąpiło po jego zakupie. Wbrew stanowisku skarżących, decydujące znaczenie ma stan z chwili zakupu.