Wyrok NSA z dnia 23 października 1998 r., sygn. SA/Sz 2041/97

1. W świetle regulacji prawnej obowiązującej w 1994 r. uznanie odpisów na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych za koszt uzyskania przychodu nie było uwarunkowane przekazaniem ich na odrębny rachunek bankowy.

2. Zakupione przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą przedmioty majątkowe nietrwałe stanowiące koszt uzyskania przychodu podlegają ewidencji zgodnie z art. 34 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości /Dz.U. nr 121 poz. 591 ze zm./ jako rzeczowe składniki majątku, a fakt ich zużycia powinien być udokumentowany.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 23 czerwca 1997 r. nr (...) określił Spółce z o. o. w S. zobowiązanie z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za 1994 r. w kwocie 7.923,60 zł.

Z uzasadnienia tej decyzji wynika, że Spółka z naruszeniem przepisów art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zaliczyła do kosztów uzyskania przychodu wydatki w postaci odpisu na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych w kwocie 15.971,25 zł bez dokonania wpłat na ten fundusz oraz jakichkolwiek z tego tytułu wydatków, naruszając tym samym przepis art. 16 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz wydatki na zakup dywanów na łączną kwotę 1.267,21 zł, których faktycznie w siedzibie Spółki nie było. Wydatek ten został uznany na zakup nie związany z osiągniętym przez Spółkę przychodem.