Wyrok NSA z dnia 23 czerwca 1998 r., sygn. SA/Sz 1570/97

1. Przewidziana w art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ możliwość odroczenia terminu czynności przewidzianych w przepisach podatkowych nie może być zrealizowana po upływie tego terminu.

2. Przewidziane w art. 7, art. 8 i art. 9 Kpa obowiązki organu podatkowego informowania, wyjaśniania i czuwania w interesie strony, jak również skutki naruszenia tych obowiązków są związane bezpośrednio z toczącym się postępowaniem administracyjnym. Zwykłe informacje udzielane przez urząd skarbowy podatnikom poza ramami postępowania administracyjnego nie podlegają bezpośrednio tym regułom i nie mają znaczenia o takim wymiarze, by odnosić skutek w późniejszym postępowaniu administracyjnym. Zasadą bowiem jest, że podatnik prowadzący działalność gospodarczą powinien znać i stosować się do obowiązujących przepisów podatkowych oraz, że ponosi skutki ich nieznajomości. Twierdzenie skarżącego o uzyskaniu błędnych informacji jest niekonkretne, nie wskazuje nawet osoby pracownika, który miałby mu udzielić błędnej informacji tak, by istniała możliwość konfrontacji dowodowej.