Wyrok NSA z dnia 31 marca 1998 r., sygn. SA/Rz 1876/97

Przepis par. 7 ust. 4 rozporządzenia z dnia 27 marca 1992 r. w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych /Dz.U. nr 30 poz. 130 ze zm./ w istocie rzeczy skierowany jest do podatnika, dając mu możliwość skorygowania niewłaściwie dokonywanych odpisów amortyzacyjnych jedynie w roku ich ujawnienia. Fakt technicznej możliwości dokonania przez podatnika korekty niewłaściwych odpisów amortyzacyjnych w roku ich ujawnienia nie może pozbawiać organu podatkowego uprawnienia do ustalenia prawidłowych odpisów amortyzacyjnych za rok podatkowy, którego dotyczyły czynności kontrolne, w celu określenia zobowiązania z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych w prawidłowej wysokości przy uwzględnieniu prawnie wyliczonych kosztów uzyskania przychodu, w tym również z tytułu odpisów amortyzacyjnych.