Wyrok NSA z dnia 5 listopada 1998 r., sygn. I SA/Po 1370/96

Skoro spółka posłużyła się karnetem ATA niezgodnie z postanowieniami Konwencji celnej dotyczącej ułatwień przy przywozie towarów przeznaczonych do wystawiania albo wykorzystania na wystawach, targach, kongresach lub podobnych imprezach, sporządzonej w Brukseli dnia 8 czerwca 1961 r. /załącznik nr 2 do Dz.U. 1969 nr 30 poz. 238/ w celu odroczenia zapłaty cła przywozowego, to nie może obecnie powoływać się na to, iż nie ponosi winy utraty samochodu osobowego dopuszczonego pod pewnymi warunkami do czasowego przywozu.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu przy udziale Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej - Jolanty Werle-Binas sprawy ze skargi "A.-B." GmbH w Dusseldorfie na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł w Warszawie z dnia 14 sierpnia 1996 r. (...) w przedmiocie wymiaru cła - oddala skargę.

UZASADNIENIE

Dyrektor Urzędu Celnego w Rz. decyzją (...) z dnia 8.06.1994 r. powołując się na art. 18 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ oraz par. 1 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 lipca 1991 r. /Dz.U. nr 68 poz. 290/ oraz w związku z konwencją karnetów ATA dla odprawy celnej czasowej towarów /Dz.U. 1969 nr 30 poz. 242/ postanowił uznać odprawę celną czasową dokonaną w Oddziale Celnym w O. za karnetem ATA nr DE 9795D z dnia 3.06.1992 r. w stosunku do samochodu osobowego marki Mercedes 560 SEL wartości 46.000 DEM za ostateczna i wymierzył stosowne cło w wysokości 35 procent ich wartości, stosując kurs walut NBP nr 108/92 z dnia 3.06.1992 r.