Wyrok NSA z dnia 28 kwietnia 1998 r., sygn. I SA/Łd 1473/96

Dokumenty wystawione przez skarżącego, w których w rubryce nabywca wpisywano "X" lub "domyślny" nie odpowiadały wymogom przewidzianym dla rachunków uproszczonych. Jednocześnie jednak stanowiły one potwierdzenie dokonanej transakcji i dlatego organy skarbowe były uprawnione do przyjęcia, że sprzedaż ta dokonana została na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej /art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Ilość zakupionego jednorazowo towaru nie może przesądzać o tym, że była to sprzedaż hurtowa, a nie detaliczna. Jest bowiem rzeczą notoryjnie znaną, że indywidualni nabywcy dokonują w hurtowniach zakupów znacznych ilości towarów, a nadto możliwe jest grupowanie paragonów dla objęcia ich jednym rachunkiem. Skoro zatem, jak wyżej wskazano, zebrane dowody potwierdziły prowadzenie przez podatnika usług w zakresie handlu na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej, to zgodnie z treścią art. 29 ustawy o VAT był on obowiązany do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.