Wyrok NSA z dnia 10 czerwca 1998 r., sygn. I SA/Kr 1271/97

1. Według art. 4 pkt 8 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ ilekroć w jej dalszych przepisach jest mowa o "sprzedaży towarów" rozumie się przez to również "dostawę, odpłatne świadczenie usług i inne czynności, o których mowa w art. 2". Z powyższego wynika, że pojęciem "sprzedaż towarów" w szerokim tego słowa znaczeniu jest objęty także import towarów. Jeżeli ustawodawca chce użyć tego pojęcia w węższym znaczeniu, to daje temu odpowiedni wyraz, jak np. w art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy.

2. W obrocie towarami z zagranicą jest stosowana Scalona Nomenklatura Handlu Zagranicznego CN. Tym też należy wytłumaczyć, że w art. 54 ust. 2 ustawy o VAT Minister Finansów został upoważniony do określenia m.in. wykazu towarów wymienionych w zał. nr 1 w układzie odpowiadającym klasyfikacji stosowanej w obrocie towarami z zagranicą. Minister Finansów został więc zobowiązany do dokonania niejako wiernego "przekładu" tego załącznika z jednej klasyfikacji statystycznej na drugą taką klasyfikację. Postąpił on jednak inaczej, gdyż w zał. nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 1995 r. w sprawie wykazu towarów dla celów poboru podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego w imporcie /Dz.U. nr 154 poz. 798 ze zm./ zawierającego zwolnienie podatkowe pominął sporny towar, a zamieścił go w zał. nr 2 z podatkiem VAT w wysokości 7 procent i będącego odpowiednikiem załącznika nr 3 do ustawy o VAT. Tym samym Minister Finansów przekroczył granice delegacji ustawowej i dlatego Sąd na podstawie art. 178 Konstytucji RP odmówił zastosowania stawki podatku VAT 7 procent do spornego towaru.