Wyrok NSA z dnia 25 marca 1998 r., sygn. I SA/Kr 1573/97

1. Przepisy art. 51 ust. 1 pkt 2 lit. "c" i ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie różnicowały stawki podatkowej 7 procent w zależności od tego, czy przedmiotem sprzedaży jest część budynku, czy też jego całość.

2. Sprzedaż części budynku jest sprzedażą towaru /art. 4 pkt 1 ustawy o VAT/, a nie prawa majątkowego.

UZASADNIENIE

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 51 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ Sąd nie jest związany granicami skargi. Wychodząc poza te granice należy zauważyć, iż w myśl art. 27 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym w brzmieniu nadanym nowelą z dnia 9 grudnia 1993 r. /Dz.U. nr 129 poz. 599/ w przypadku stwierdzenia, że podatnik narusza obowiązki, o których mowa w ust. 4, dotyczące określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, organ podatkowy określa wartość niezaewidencjonowanej sprzedaży w drodze oszacowania i ustala podatek przy zastosowaniu stawki 22 procent, z tym że kwota tak ustalonego podatku ulega podwyższeniu o 100 procent.