Wyrok NSA z dnia 14 października 1998 r., sygn. I SA/Ka 96/97

Brak w umowie pożyczki określenia terminu zwrotu, oprocentowania ani zabezpieczenia, nie czyni jej umową nieważną, ani też nie kwalifikuje jej do innego rodzaju czynności cywilnoprawnych.

UZASADNIENIE

W dniach: 31 marca 1993 r., 30 kwietnia 1993 r., 30 lipca 1993 r. i 30 października 1993 r. wspólnicy Spółki Cywilnej "M." w S. Janusz S., Janusz M., Zbigniew A. i Mariusz S. dokonali wpłat gotówkowych na rzecz utworzonej przez siebie spółki w kwotach: 20.000,00 zł, 30.000,00 zł, 40.000,00 zł i 30.000,00 zł - łącznie 120.000,00 zł podając jako podstawę dokonanej wpłat: "solidarna wpłata do kasy wspólników - środki własne", "uzupełnienie kasy środkami własnymi". Urząd Skarbowy w S., kwalifikując te czynności jako umowy pożyczki, decyzjami z dnia 30 grudnia 1995 r. wymierzył opłaty skarbowe w kwotach: 384,90 zł, 414,90 zł, 466,90 zł i 600,00 zł.

Izba Skarbowa w K. - rozpoznając odwołanie od powyższych decyzji, w którym wymienieni wyżej wspólnicy zarzucili m.in. naruszenie przepisów postępowania oraz prawa materialnego poprzez bezpodstawne zakwalifikowanie dokonywanych wpłat jako pożyczek na rzecz spółki - postanowieniem z dnia 2 sierpnia 1996 r. wydanym w oparciu o art. 174 Kpa zwróciła sprawę organowi I instancji w celu dokonania wymiaru uzupełniającego oraz zmiany w tym zakresie dotychczasowych decyzji. W uzasadnieniu postanowienia zwróciła uwagę na to, iż organ I instancji obliczył opłaty skarbowe w sposób nieprawidłowy z naruszeniem zasad jednokrotnego opodatkowania tego samego przedmiotu. Wymiaru tego dokonano bowiem według zasad określonych w par. 69 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 1992 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 53 poz. 253 ze zm./ przyjmując stawki podane w par. 69 ust. 1 pkt 1 tegoż rozporządzenia tj. właściwe dla sumy kapitału zakładowego i udzielonych pożyczek, a obliczoną w ten sposób opłatę skarbową pomniejszył tylko o uiszczoną wcześniej opłatę od kapitału. Zdaniem Izby Skarbowej wymiaru opłaty skarbowej należało dokonać na zasadach ogólnych dla umów pożyczki tzn. na mocy art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "c" oraz art. 10 ust. 1 pkt 10 ustawy o opłacie skarbowej, przy zastosowaniu stawki z par. 68 ust. 1 rozporządzenia.