Wyrok NSA z dnia 13 lipca 1998 r., sygn. I SA/Ka 1781-1791/96

Postępowanie administracyjne oraz postępowanie karne mają charakter autonomiczny i oparte są na odmiennych zasadach. Podczas gdy dla postępowania administracyjnego /celnego/, w tym prowadzonego w ramach wznowienia opartego na przepisie art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa wystarczające jest obiektywne tj., bez względu na przyczynę, stwierdzenie nowej, istotnej dla sprawy okoliczności faktycznej, która mogła mieć wpływ na wynik sprawy, to dla postępowania karnego warunkiem dodatkowym i podstawowym jest wina.

oddala skargę w przedmiocie wymiaru cła po wznowieniu postępowania.

UZASADNIENIE

Zaskarżonymi decyzjami Prezes Głównego Urzędu Ceł, na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa oraz art. 23 ust. 1, art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ utrzymał w mocy 11 decyzji Dyrektora Urzędu Celnego w C. w przedmiocie wymiaru cła po wznowieniu postępowania wobec D.

Decyzje te zostały wydane na podstawie art. 151 par. 1 pkt 2 i art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa, po uprzednim wznowieniu postępowań administracyjnych przez Dyrektora Urzędu Celnego w C. Na ich mocy uchylone zostały poprzednie decyzje o wymiarze cła, zawarte w jednolitych dokumentach administracyjnych SAD.

Z uzasadnień decyzji organów celnych obu instancji wynikało, że w każdym z przypadków objętych tymi decyzjami, D. sprowadzając do Polski tkaniny powlekane, nabyte w firmach włoskich, do odprawy celnej towaru przedstawiał faktury opiewające na niższą wartość tego towaru. Organy celne zaznaczyły w uzasadnieniach, iż po dopuszczeniu towaru na polski obszar celny i wymierzeniu należności celnych w oparciu o te właśnie faktury, powzięły wątpliwość co do faktycznej wartości celnej towaru, będącego przedmiotem importu i zwróciły się do właściwych władz celnych we Włoszech /Zarząd Ceł Włoch/ o dokonanie kontroli w firmach, które sprzedały towar D. W jej wyniku ujawniono, że u dostawcy - firmy "S" znajdowały się zarejestrowane i zaksięgowane inne faktury, opiewające na znacznie wyższą wartość sprzedanego towaru. Faktury te posiadały ten sam numer i datę wystawienia oraz wagę towaru, co faktury przedstawione przez D., ale różniły się szczegółowym wyspecyfikowaniem rodzaju towaru, podaniem jego metrażu oraz ceną. Z oświadczeń dostawcy wynikało ponadto, że za nabyty towar uiszczono należność gotówką w wysokości podanej w fakturach zaksięgowanych w ich dokumentacji. Wraz z wynikami kontroli polskim organom celnym nadesłano kopie tych faktur. Organy celne uznały, że cena wynikająca z tychże faktur stanowiła rzeczywistą wartość celną towaru i - po wznowieniu postępowania - oparły na nich wymiar należności celnych. Zaznaczyły przy tym, iż wystąpiły wymienione w art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa przesłanki do wznowienia postępowania, a nowymi, istotnymi dla sprawy, okolicznościami okazały się wyniki czynności sprawdzających przeprowadzonych we wspomnianej już firmie "S". Istniały bowiem dwie faktury, dokumentujące jedną transakcję, jednak różnie określające wartość towaru, przy czym do odprawy, celnej importer przedkładał te, które zawierały niższą cenę.