Wyrok NSA z dnia 24 czerwca 1998 r., sygn. I SA/Gd 1602/96

Przepis art. 30 ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ pozwala organowi podatkowemu określić wartość niezaewidencjonowanego przychodu w drodze oszacowania.

Ograniczenie się do niejasnego zresztą wyliczenia marży handlowej nie może być uznane za określenie wartości niezaewidencjonowanego przychodu w drodze oszacowania.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Danuty L. na decyzję Izby Skarbowej w G. z dnia 29 lipca 1996 r. (...) w przedmiocie ustalenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za okres od dnia 1 stycznia do dnia 13 października 1994 r. - uchyla zaskarżoną decyzję; (...).

UZASADNIENIE

Urząd Skarbony w P. decyzją z dnia 20 czerwca 1995 r. ustalił skarżącej Danucie L. zobowiązanie w zryczałtowanym podatku dochodowym za okres od dnia 1 stycznia do dnia 13 października 1994 r. w kwocie 1.634,50 zł /po denominacji/. W uzasadnieniu wskazano, że skarżąca nie prowadziła rzetelnie ewidencji przychodów i stąd, zgodnie z art. 30 ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, oszacowano wartość niezaewidencjonowanego przychodu a podatek obliczono od tak ustalonej kwoty w wysokości 20 procent.