Wyrok NSA z dnia 21 stycznia 1998 r., sygn. I SA/Gd 209/96

1. Odpowiedź na skargę nie jest formą uzupełnienia motywów zaskarżonego aktu i argumentacja z odpowiedzi na skargę nie może być brana pod rozwagę przez sąd administracyjny przy ocenie zgodności zaskarżonego aktu z prawem.

2. Postępowanie w sprawie wszczęte zostało z urzędu na skutek zawiadomienia organu I instancji przez urząd kontroli skarbowej w trybie art. 20 ust. 6 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach /Dz.U. nr 7 poz. 52 ze zm./ i art. 25 ust. 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./j, przy czym zawiadomieniu, stosownie do drugiego z ww. przepisów, towarzyszyło przekazanie wyniku kontroli wraz z dokumentacją czynności kontrolnych. Wszczęcie w ten sposób postępowania w niczym nie zmieniało nałożonych procedurą administracyjną obowiązków organu właściwego do wydania decyzji z art. 20 ust. 5 ustawy o cenach. To, co wcześniej udokumentował urząd kontroli skarbowej, w postępowaniu przed Urzędem Skarbowym i później przed Izbą Skarbową, nie było niczym innym niż materiałem dowodowym, podlegającym ocenie na zasadach ogólnych.