Wyrok NSA z dnia 6 listopada 1998 r., sygn. SA/Bk 689/97

1. Ujęcie przez podatnika w ewidencji kwoty podatku naliczonego na podstawie faktury wystawionej samemu sobie, nie stwierdzającej zaistnienia sprzedaży, jest naruszeniem obowiązku z art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ uzasadniającym nałożenie sankcji.

Zgodnie z przepisem art. 33 ust. 1 powołanej ustawy nawet nieprawidłowe wystawienie faktury VAT rodzi samoistnie obowiązek podatkowy i konieczność odprowadzenia do budżetu podatku.

2. Podatnik powinien być uprzedzony o miejscu i terminie przeprowadzenia dowodu z zeznań świadków, niezależnie od wagi i treści przeprowadzonego przez organ podatkowy dowodu. Strona musi mieć możliwość wzięcia czynnego udziału w każdym stadium postępowania, zadawania świadkowi pytań i wypowiedzenia się co do przeprowadzonych dowodów /art. 10 par. 1, art. 81 Kpa/.

Sens zeznań świadków w sprawie dotyczącej podatnika może zostać wyeksponowany dopiero przy prawidłowym przeprowadzeniu ich prowadzeniu, to jest z uczestnictwem samego podatnika.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Michała Z. na decyzję Izby Skarbowej w B. z dnia 9 kwietnia 1997 r. (...) w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 1993 r. - uchyla zaskarżoną decyzję; (...).

UZASADNIENIE

W toku postępowania podatkowego wszczętego na skutek żądania skierowania sprawy na drogę takiego postępowania Pierwszy Urząd Skarbowy w B. ustalił, że Przedsiębiorstwo Handlowe "M." - s.c. w B. w okresie od 5 lipca do 31 grudnia 1993 r. dopuściło się szeregu nieprawidłowości przy naliczaniu i uiszczaniu podatku od towarów i usług. Polegały one na tym, że: