Wyrok NSA z dnia 20 maja 1998 r., sygn. SAB/Bk 20/98

Z mocy ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej w związku z reformą ustrojową państwa /Dz.U. nr 106 poz. 668/ z dniem 1 stycznia 1999 r. właściwym do przeprowadzenia postępowań w sprawach samowoli budowlanych i egzekucji obowiązków nałożonych decyzjami wydanymi w tych sprawach stał się powiatowy inspektor nadzoru budowlanego /art. 90 pkt 9 cytowanej ustawy kompetencyjnej nadający nowe brzmienie rozdziałowi ósmemu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Krystyny i Wacława B. na bezczynność Kierownika Urzędu Rejonowego w Ł. i Wojewody Ł. w przedmiocie zaniechania podjęcia postępowania w sprawie samowoli budowlanej - 1. zobowiązuje Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego Powiatu Grodzkiego w Ł. do wydania w terminie 30 dni od daty doręczenia odpisu wyroku decyzji rozstrzygającej sprawę zarzucanej przez Krystynę i Wacława B. samowoli budowlanej, zaistniałej na działce (...), 2. oddala skargę w stosunku do byłego Wojewody Ł.; (...).

UZASADNIENIE

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Przed przystąpieniem do oceny zarzutów skargi Sąd uznał za niezbędne powiadomienie o toczącym się postępowaniu tych organów administracji, które z dniem 1 stycznia 1999 r. w związku z reformą ustrojowa państwa przejęły kompetencje dotychczasowego terenowego organu administracji rządowej, jakim był Kierownik Urzędu Rejonowego w Ł. Przy rozpoznawaniu skarg na bezczynność organu administracji publicznej sąd orzeka bowiem z uwzględnieniem stanu faktycznego i prawnego, ustalonego na dzień wydania orzeczenia /vide: postanowienie NSA dnia 23 września 1986 r. IV SAB 8/86 - ONSA 1986 Nr 2 poz. 50. Kryterium ocennym zasadności skargi na bezczynność jest ustalenie, czy nakazanie właściwemu organowi administracji wydania decyzji będzie dopuszczalne, uzasadnione i celowe w świetle ewentualnych zmian stanu faktycznego i prawnego, powstałych po wniesieniu skargi.