Wyrok NSA z dnia 25 marca 1997 r., sygn. I SA 1399/96

W rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 25 listopada 1970 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia /Dz.U. nr 29 poz. 245 ze zm./ oraz rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 15 lipca 1994 r. w sprawie znakowania środków spożywczych, używek i substancji dodatkowych dozwolonych, przeznaczonych do obrotu /Dz.U. nr 86 poz. 402/ obowiązek podania informacji o składnikach wyrobu występuje tylko wtedy, gdy przedmiotem obrotu rynkowego jest środek spożywczy w takim opakowaniu, które ze swej istoty nie podlega podziałom w procesie obrotu rynkowego. Inaczej mówiąc, opakowanie jednostkowe środka spożywczego to takie opakowanie, które konsument może nabyć tylko w całości.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Przedsiębiorstwa Przemysłu Mięsnego S.A. w K. na decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia 14 lutego 1996 r. w przedmiocie wstrzymania stosowania preparatu Hamina S do produkcji wędzonek i na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 22 ust. 2 pkt 1 i art. 29 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w (...), a także - zgodnie z art. 55 ust. 1 tej ustawy - zasądził od Głównego Inspektora Sanitarnego dziesięć złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.