Wyrok NSA z dnia 7 marca 1997 r., sygn. III SA 762/96

1. Art. 33 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ dotyczy wyłącznie obowiązku wystawcy faktury /rachunku uproszczonego/ pozostając bez wpływu na prawa i obowiązki nabywcy przedmiotu sprzedaży.

2. Skutkiem udokumentowania nabycia towaru lub usługi fakturą, na której podano nie figurujący w rejestrach organów podatkowych NIP, jest niemożność obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego /art 25 ust. 1 pkt 4 lit. "a" ustawy/.

Brak natomiast podstaw do ustalenia wyłącznie z tej przyczyny, sankcji, przewidzianej w art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy.

uchyla zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią wmocy decyzję organu I instancji w części dotyczącej ustalenia sankcji; w pozostałej części skargę oddala.

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją została utrzymana w mocy decyzja Urzędu Skarbowego w P. z 9.01.1996 r., którą określono B.M. wysokość zobowiązania w podatku od towarów i usług za okres od sierpnia 1994 r. do sierpnia 1995 r. na sumę 47.163 zł oraz ustalono sankcję na podstawie art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ w kwocie 141.489 zł.

Za podstawę faktyczną rozstrzygnięcia organy podatkowe przyjęły następujący stan faktyczny:

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą - handel hurtowy i detaliczny.

W czasie przeprowadzonej kontroli stwierdzono w dokumentacji źródłowej faktury, które zostały wystawione przez podmioty nie figurujące w ewidencjach właściwych dla nich urzędów skarbowych. Wobec powyższego - Urząd Skarbowy w P. uznał, że faktury te zostały wystawione niezgodnie z art. 32 ustawy o podatku od towarów i usług, bo przez podmioty nie upoważnione do ich wystawienia.

W szczególności nie zawierały one numeru NIP w rozumieniu par. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 39 poz. 176 ze zm./, a zatem - te z 1994 r. - nie spełniały wymogów określonych w par. 19 rozporządzenia w sprawie podatku od towarów i usług, natomiast faktury z 1995 r. nie odpowiadały wymogom określonym w par. 2 pkt 7 i par. 20 ust. 1 pkt 2 kolejnego rozporządzenia z dnia 8 grudnia 1994 r. /Dz.U. nr 133 poz. 688/. Par. 35 ust. 4 pkt 1a ostatnio wymienionego aktu prawnego nie zezwala na obniżenie podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach wystawionych przez podmiot nie istniejący lub nie uprawniony do wystawiania faktur. Bezpodstawne obniżenie podatku wyniosło - według wyliczeń organu podatkowego, za objęte decyzją miesiące - 47.163 zł.