Wyrok NSA z dnia 5 czerwca 1997 r., sygn. I SA/Łd 418/96

Z uwagi na unormowania: art. 3 in initio, art. 2 par. 1 pkt 1 in initio ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./, art. 5 ust. 1 i 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, a także art. 1 par. 1 pkt 1, art. 104 par. 1 i 2, art. 109 par. 1, art. 110 par. 1 i art. 130 par. 1 Kpa zasadą jest, że egzekucja administracyjna podatku jest prawnie możliwa i dopuszczalna, jeżeli wysokość zobowiązania podatkowego ustalona bądź określona została decyzją administracyjną, decyzja ta doręczona została stronie a także upłynął termin do wniesienia odwołania od tej decyzji.

Okoliczność, że konkretne zobowiązanie podatkowe powstaje z mocy prawa /art. 5 ust. 2 ustawy o zobowiązaniach podatkowych/ nie oznacza, że wyżej wymienione przesłanki dopuszczalności egzekucji administracyjnej podatku nie muszą być spełnione.

UZASADNIENIE

Urząd Skarbowy w P. wszczął w stosunku do Andrzeja A. postępowanie egzekucyjne w oparciu o wystawiony przez siebie tytuł wykonawczy, którego podstawę stanowiły decyzje określające tegoż Urzędu dotyczące zaległości w podatku od towarów i usług za miesiące luty, kwiecień, czerwiec, sierpień i październik 1994 r. oraz dotyczące należności w podatku od towarów i usług za miesiące luty, marzec, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień i październik 1995 r.