Wyrok NSA z dnia 30 października 1996 r., sygn. III SA 781/95

Brak podstaw do wydania w przedmiocie "zaległości" odrębnej decyzji w sytuacji, gdy wymiar podatku został uprzednio ustalony.

oddala skargę.

UZASADNIENIE

Urząd Skarbowy w O. decyzją z 19.10.1994 r., wydaną na podstawie art. 104 Kpa oraz art. 25 ust. 1 pkt 4 lit. "a" i art. 27 ust. 4 i ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ naliczył Sp. z o.o. w O. należny podatek od towarów i usług za lipiec 1994 r. w kwocie 1.396.855.000 zł, ustalił podatek naliczony za ten w kwocie 1.200.097.000 zł i wymierzył do zapłaty w kwocie 196.758.000 zł. W uzasadnieniu podano, że Spółka w rozliczeniu podatku od towarów i usług za lipiec 1994 r. odliczyła podatek w kwocie 325.600.000 zł wynikający z faktury VAT nr 18/VII/94 z 25.7.1994 r. wystawionej przez Przedsiębiorstwo "S." w W. na zakup maszyny drukarskiej za kwotę netto 1.480.000 tys. zł i podatek VAT w kwocie 325.600 tys. zł. Następnie podano, że Przedsiębiorstwo "S." jest firmą nie istniejącą, nie mającą prawa do wystawiania faktur VAT, w związku z czym Spółce nie służył zwrot nadwyżki podatku za lipiec 1994 r., natomiast wobec "zawyżenia wysokości podatku naliczonego" zastosowano sankcje określone w art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Podano także w uzasadnieniu decyzji, iż należy wpłacić kwotę 196.758.000 zł wraz z odsetkami za zwłokę liczonymi od 26.8.1994 r. do dnia zapłaty i kwotę 1.105.642.000 zł z odsetkami liczonymi od dnia otrzymania zwrotu podatku na konto bankowe Spółki. Izba Skarbowa w O. decyzją z 16.12.1994 r., z powołaniem się na art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa, utrzymała zaskarżoną decyzję w mocy z tym jednak, że w uzasadnieniu tej decyzji m.in. podano, że termin płatności podatku w kwocie 976.800.000 zł, tj. z tytułu sankcji, wynosi 14 dni od dnia doręczenia decyzji, zaś terminem płatności podatku w kwocie 325.600.000 zł jest 26.8.1994 r. Na decyzję Izby Skarbowej została wniesiona skarga do Sądu Administracyjnego, a sąd ten wyrokiem z dnia 27 października 1995 r., III SA 194/95, uchylił zaskarżoną decyzję - z akt sprawy nie wynika, czy w sprawie powyższej została wydana nowa decyzja przez organ odwoławczy. Urząd Skarbowy w O. kolejną decyzją z 26.1.1995 r. wydaną na podstawie art. 104 Kpa oraz art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ i art. 49 ustawy o podatku od towarów i usług - określił wysokość nie uiszczonej zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług za lipiec 1994 r. w kwocie 2.240 zł /22.400.000 zł/, podając jednocześnie, że kwota należnych odsetek z tytułu nieterminowej wpłaty podatku na dzień wydania decyzji wynosi 310,50 zł /3.105.000 zł/. W uzasadnieniu powołano się na art. 18 ust. 2, 19, 20 i 27 ustawy o zobowiązaniach podatkowych oraz par. 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 1989 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1990 nr 1 poz. 4 ze zm./ oraz przytoczono treść zawiadomień, którymi Urząd Skarbowy w O. powiadomił Spółkę o sposobie przerachowania wpłat na należność główną, a część na odsetki. W konkluzji uzasadnienia podano, że przyjęto terminy płatności podatku za lipiec 1994 r., tak jak to określiła Izba Skarbowa w decyzji z 16.12.1994 r. i w związku z tym, że Spółka była zobowiązana do uiszczenia zobowiązania w podatku VAT za lipiec 1994 r. w kwocie 1.302.400 tys. zł, w wyniku dokonanych przerachowań pozostała zaległość w wysokości 22.400.000 zł podlegająca wpłacie na rachunek Urzędu wraz z odsetkami. Podano także, że wniosek Spółki z 22.12.1994 r. o umorzenie odsetek od ustalonego podatku za lipiec 1994 r. zostanie rozpatrzony po uprawomocnieniu się omawianej decyzji. W odwołaniu od tej decyzji zarzucono, że Spółka nie tylko nie ma żadnych zaległości podatkowych, ale jeszcze dokonała nadpłaty podatku i zażądano zwrotu tej nadpłaty. Zarzucono także, że Izba Skarbowa w decyzji z 16.12.1994 r. zmieniła decyzję Urzędu Skarbowego w części dotyczącej terminu biegu odsetek za zwłokę, sama o tym nie wiedząc, uznając jednocześnie, że decyzja w części dotyczącej sankcji ma charakter konstytutywny. Izba Skarbowa w O. decyzją z 26.4.1995 r. utrzymała zaskarżoną decyzję w mocy, wyjaśniając jednocześnie, że termin zapłaty zobowiązania podatkowego w zakresie naliczonej sankcji rozpoczął bieg 10.11.1994 r., tj. z upływem 14 dni od daty doręczenia decyzji wymiarowej organu I instancji - decyzja Urzędu Skarbowego w O. została doręczona 27.10.1994 r. - a nie od daty doręczenia decyzji organu odwoławczego. Ponadto w uzasadnieniu decyzji zamieszczono szerokie omówienie sposobu wyliczenia zaległości podatkowych przy uwzględnieniu dokonanych wpłat i potrąceń. W skardze na tę decyzję wniesionej do Naczelnego Sądu Administracyjnego Spółka wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji wraz z decyzją ją poprzedzającą. W uzasadnieniu podano, że Spółka nie posiada żadnych zaległości podatkowych, a spór dotyczy ostatecznego rozliczenia wykonania decyzji zakończonego już postępowania. Ponadto zarzucono, że rozstrzygnięcia odmienne od rozstrzygnięć organu I instancji są wykonalne według ustaleń decyzji II instancji i od wydania decyzji II instancji biegną terminy ich wykonania. W konkluzji Spółka wniosła o uchylenie decyzji i nakazanie zwrotu bezpodstawnie pobranej kwoty 83.090.000 zł oraz o stwierdzenie bezprawności postępowania Urzędu Skarbowego, który w zaskarżonej decyzji uzależnił rozpatrzenie prośby o umorzenie odsetek od uprawomocnienia się zaskarżonej decyzji, gdyż stanowiło to próbę ograniczenia lub utrudnienia realizacji przysługujących podatnikowi praw. W odpowiedzi na skargę wniesiono o jej oddalenie, ponawiając dotychczasową argumentację. Dodatkowo podano, iż Izba Skarbowa nie zmieniła swej decyzji wskutek odwołania.