Wyrok NSA z dnia 11 lipca 1996 r., sygn. I SA 350/96

1. Przepisy ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. nr 87 poz. 506 ze zm./ nie zawierają podstawy do nałożenia na osobę pobierająca bezzwrotne zasiłki okresowe obowiązku zwrotu nienależnie pobranych świadczeń.

2. Instytucja zwrotu świadczeń, przewidziana w art. 34 cytowanej ustawy dotyczy obowiązku zwrotu wydatków za świadczenia zwrotne, przy czym realizowana jest w innych, niedecyzyjnych formach działania organu.

UZASADNIENIE

Wojewoda O. decyzją z dnia 13.02.1996 r., wydaną na podstawie art. 43 ust. 2a w zw. z art. 45 i art. 31 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w O. z 28.11.1995 r., wydaną po wznowieniu postępowania, na podstawie której uchylono 8 decyzji tegoż dyrektora, podjętych w okresie od 30.06.1991 r. do 28.01.1993 r. o przyznaniu zasiłków okresowych w różnej wysokości Ryszardowi Sz. i odmawiającą przyznania mu zasiłków na okresy objęte uchylonymi decyzjami oraz zobowiązującą do zwrotu MOPS w O. kwoty 1.611,39 zł z tytułu nienależnie pobranych zasiłków. Ryszard Sz. pobierał zasiłki jako osoba nie posiadająca żadnych własnych dochodów. W październiku 1995 r. ujawniono, iż Ryszard Sz. posiadał rentę inwalidzką przyznaną decyzją z dnia 5.02.1991 r. i otrzymuje ją nadal w wysokości 305,81 zł, a więc jej wysokość jest wyższa od najniższej emerytury wynoszącej do 30.11.1995 r. - 243,40 zł. Zasiłek okresowy zgodnie z art. 31 ustawy o pomocy społecznej może być przyznany osobom i rodzinom, jeżeli dochód na osobę nie przekracza wysokości odpowiadającej najniższej emeryturze, bądź dochody oraz posiadane zasoby pieniężne przejściowo nie wystarczają na zaspokojenie ich niezbędnych potrzeb. Ponieważ Ryszard Sz. nie odpowiadał tym warunkom i świadomie zataił fakt otrzymywania renty, zasadne było uchylenie decyzji.