Wyrok NSA z dnia 18 czerwca 1996 r., sygn. I SA 1232/95

Z przepisu art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o tytule naukowym i stopniach naukowych /Dz.U. nr 65 poz. 386/ wypływa obowiązek uczestniczenia recenzentów w przewodzie habilitacyjnym na prawach strony. Nakłada to na komisję obowiązek zawiadamiania recenzentów o terminach posiedzeń organu w celu zapewnienia im udziału.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Juliusza L. na decyzję Centralnej Komisji do Spraw Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych z dnia 29 maja 1995 r. w przedmiocie odmowy zatwierdzenia uchwały Rady Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu (...) o nadaniu doktorowi Juliuszowi L. stopnia naukowego doktora habilitowanego i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 1 i 3 oraz art. 208 Kpa w związku z art. 68 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368/ uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję tej Komisji z dnia 30 maja 1994 r., a także zasądził od Centralnej Komisji do Spraw Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych na rzecz skarżącego dziesięć złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

UZASADNIENIE

Centralna Komisja do Spraw Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych decyzją (...) z dnia 29 maja 1995 r., na podstawie art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o tytule naukowym i stopniach naukowych /Dz.U. nr 65 poz. 386/, po ponownym rozpatrzeniu sprawy utrzymała w mocy swą decyzję z dnia 30 maja 1994 r., odmawiającą zatwierdzenia uchwały Rady Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu (...) z dnia 17 maja 1993 r. o nadaniu doktorowi Juliuszowi L. stopnia naukowego doktora habilitowanego. W uzasadnieniu Centralna Komisja powołała się na opinie recenzentów oraz na głosowanie tajne, w którym wypowiedziano się przeciw uchyleniu decyzji (...). Według oceny dokonanej przez sekcje argumenty podniesione w odwołaniu nie pozwalają na uznanie, że rozprawa habilitacyjna stanowi znaczny wkład w rozwój dyscypliny /prawo/, wymagany zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy. Na obfity liczebnie dorobek kandydata składają się w znacznej mierze recenzje, sprawozdania, konsultacje prawne zamieszczone w czasopiśmie "P." etc. Rozprawę habilitacyjną pt. (...) cechuje słabość materiału dowodowego /autor pozostawił np. na uboczu sprawy karne o zabójstwa... popełnione w ciągu 20 lat od zamknięcia badań/. Jako mankament pracy wytknięto zastąpienie badań kontrolnych "przejrzeniem" rejestru zabójstw Komendy Głównej MO. Wyniki badań autor przedstawia w sposób uproszczony, nie przeprowadzając dodatkowej analizy statystycznej. Za rażące błędy uznano wybiórcze traktowanie podstawowych źródeł oraz literatury przedmiotu. Wiele natomiast jest w pracy wniosków oczywistych, nie posuwających naprzód wiedzy o przestępstwach (...). Praca przeto nie spełnia podstawowych wymagań stawianych rozprawom habilitacyjnym.