Wyrok NSA z dnia 17 maja 1996 r., sygn. SA/Kr 1802/95

Zasada wyrażona w art. 43 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415/, że nie można odmówić ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli zamierzenie nie jest sprzeczne z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku planu, z przepisami szczególnymi, z zastrzeżeniem art. 13 ust. 1, nie zwalnia organów orzekających od wnikliwego wyjaśnienia sprawy i wprowadzenia do decyzji takich warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, które w świetle art. 42 ust. 1 i 2 określają niezbędne elementy merytorycznego rozstrzygnięcia jakie powinna zawierać podejmowana w tym przedmiocie decyzja.