Wyrok NSA z dnia 8 marca 1996 r., sygn. SA/Gd 744/95

Podmiot gospodarczy, zlecający wykonanie usług o charakterze materialnym, polegających na wytworzeniu konkretnych wyrobów, wyspecjalizowanym zakładom, może być uznany za producenta tych wyrobów w rozumieniu art. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku obrotowym /Dz.U. 1983 nr 43 poz. 191 ze zm./.

UZASADNIENIE

Zofia J. i Jolanta P., prowadzące w T. w 1992 r., w ramach spółki cywilnej, Przedsiębiorstwo-Handlowo-Usługowe "Z". w zeznaniu za rok podatkowy 1992 wykazały obrót podlegający opodatkowaniu w wysokości 22.738.786.310 zł i obliczyły podatek obrotowy w wysokości 351.249.000 zł. Ponadto zeznały obrót wolny od podatku w wysokości 18.908.880.000 zł.

W toku kontroli Urzędu Kontroli Skarbowej w T., przeprowadzonej w pierwszym kwartale 1993 r. zakwestionowano prawidłowość stosowanych przez spółkę stawek podatku obrotowego od części działalności. Inspektor Urzędu Kontroli Skarbowej nie uwzględnił przy tym opinii prawnej sporządzonej przez prof. B. Brzezińskiego przedłożonej przez stronę, w której autor wywodził, że "Z". nie jest wytwórcą sprzedawanych przez siebie wyrobów papierniczych. Odmienną opinię prawną w tej kwestii przedstawiła radca prawny J. Wierzchowska.

W związku z zastosowaniem do opodatkowania wyrobów papierniczych stawek podatkowych właściwych dla tych wyrobów, stwierdzono uszczuplenie należności w podatku obrotowym w wysokości 81.063.300 zł. Wobec złożenia przez stronę żądania skierowania sprawy na drogę postępowania w sprawach zobowiązań podatkowych Urząd Skarbowy w T. przeprowadził postępowanie wyjaśniające, w tym kontrolę źródłową w siedzibie Spółki w październiku 1993 r. W dniu 31 grudnia 1993 r. Urząd Skarbowy w T. wydał decyzję, którą ustalił podatek obrotowy za 1992 r. w kwocie 427.334.000 zł.

Od decyzji tej wspólniczki wniosły odwołanie, w których zakwestionowały zasadność stanowiska organu podatkowego, uznającego Spółkę za producenta wyrobów papierniczych, podczas gdy Spółka zadeklarowała przychody z tego tytułu jako podlegające opodatkowaniu stawką przewidzianą dla handlu. Wspólniczki wywodziły, że producentem wyrobów jest zakład poligraficzny wykonujący wyroby na zlecenie Spółki. Izba Skarbowa w T. decyzją z dnia 16 kwietnia 1994 r. uchyliła zaskarżone rozstrzygnięcie i przekazała sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji uznając, że Urząd Skarbowy nie rozpatrzył i nie ustosunkował się wnikliwie do całości materiału dowodowego. Uznano ponadto, że dla załatwienia sprawy niezbędne jest przeprowadzenie postępowania dowodowego w znacznym zakresie, dot. odpowiedniego zakwalifikowania przeprowadzonej przez Spółkę działalności. Drugi Urząd Skarbowy w T. przeprowadził ponowne postępowanie, w trakcie którego uzyskał opinię z Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Statystyki w Warszawie w kwestii klasyfikacji statystycznej wykonywanej przez Spółkę działalności gospodarczej, po czym w dniu 27 września 1994 r. wydał decyzję, którą ustalił podatek obrotowy za 1992 r. w wysokości 427.334.000 zł /do przypisu 76.085.000 zł/. Różnica między podatkami deklarowanym, a ustalonym wystąpiła z tej przyczyny, że sprzedaż artykułów papierniczych opodatkowana została według stawek właściwych dla sprzedawanych wyrobów jak: notesy, bloki, plany lekcji, zeszyty, a nie według stawki 1 procent przewidzianej dla działalności handlowej.