Postanowienie NSA z dnia 29 listopada 1995 r., sygn. I SA 1697/94

Naczelny Sąd Administracyjny nie może orzekać o uchyleniu decyzji zezwalającej na nabycie nieruchomości w sytuacji, gdy na podstawie art. 3 ustawy z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców /Dz.U. 1933 nr 24 poz. 202 ze zm./ decyzja ta utraciła moc prawną przed wydaniem orzeczenia przez ten Sąd.

Naczelny Sąd Administracyjny umorzył na podstawie art. 355 par. 1 Kpc w związku z art. 211 Kpa i art. 68 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368/ postępowanie sądowe w sprawie ze skargi Marii R. i Władysława R. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 22 czerwca 1994 r. w przedmiocie zezwolenia na nabycie przez "P.M." sp. z o.o. w P. udziału w nieruchomości.

UZASADNIENIE

"P.M." spółka z o.o. w P. wystąpiła z wnioskiem z dnia 11 kwietnia 1994 r. do Ministra Spraw Wewnętrznych o wydanie zezwolenia na nabycie 7/12 części nieruchomości położonej przy ul. K. nr 20 i S.R. nr 63 w P., stanowiącej działkę nr 27 o powierzchni 287 m2, zabudowanej domem wielomieszkaniowym, uregulowanej w księdze wieczystej Kw nr 92698. W uzasadnieniu wniosku spółka podała, że na podstawie przedwstępnej umowy sprzedaży z dnia 22 marca 1994 r. Andrzej R., działający w imieniu własnym, w imieniu Anny i Juliusza R. oraz Katarzyny R.-K., a także Lech R. zobowiązali się sprzedać swoje udziały w opisanej wyżej nieruchomości, a spółka zobowiązała się udziały te kupić. Warunkiem zawarcia przyrzeczonej umowy jest uzyskanie zezwolenia. We wniosku zamieszczono też informację o spółce i motywy skłaniające ją do nabycia części opisanej nieruchomości.