Wyrok NSA z dnia 13 listopada 1995 r., sygn. II SA 906/95

Z przepisu art. 59 par. 1 pkt 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych /Dz.U. 1990 nr 23 poz. 138 ze zm./ oraz przepisów ustawy z dnia 20 grudnia 1989 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa /Dz.U. nr 73 poz. 435 ze zm./ nie wynika, że tylko wyjątkowo Rada może wyrazić zgodę na dalsze zajmowanie stanowiska przez sędziego po przekroczeniu wieku emerytalnego.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Tadeusza U. na uchwałę Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 18 stycznia 1995 r. w przedmiocie odmowy wyrażenia zgody na dalsze zajmowanie stanowiska sędziego.

UZASADNIENIE

W dniu 3 października 1994 r. Tadeusz U. złożył wniosek o wyrażenie zgody na dalsze zajmowanie stanowiska sędziego Sądu Wojewódzkiego w (...) do dnia 3 lutego 1998 r. W uzasadnieniu wniosku podkreślił, że mimo ukończenia w dniu 3 lutego 1995 r. 65 lat życia może nadal zajmować to stanowisko, wykorzystując doświadczenia nabyte w ponad 40-letniej pracy w wymiarze sprawiedliwości.

Kolegium Sądu Wojewódzkiego w (...) na posiedzeniu w dniu 24 października 1994 r. podjęło uchwałę o "przedstawieniu podania sędziego Tadeusza U. Krajowej Radzie Sądownictwa". Na obecnych 9 członków Kolegium 4 głosowało za podjęciem uchwały, 1 przeciw, a 4 wstrzymało się od głosu.