Wyrok NSA z dnia 9 sierpnia 1995 r., sygn. III SA 1319/94

W sytuacji, gdy została wydana przez organ podatkowy ostateczna decyzja określająca wysokość zobowiązania podatkowego, to w toku późniejszej kontroli skarbowej nie może być wydany "wynik kontroli", w którym odmiennie określono by wysokość tego zobowiązania, gdyż taki wynik kontroli, mając na względzie treść art. 28 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./ dotyczyłby "sprawy już poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną", o czym mowa w art. 156 par. 1 pkt 3 Kpa.

Dokonane natomiast przez inspektora kontroli skarbowej, w toku kontroli, ustalenia, mogą stanowić podstawę do wszczęcia z urzędu postępowania np. w sprawie wznowienia postępowania wymiarowego, oczywiście jeżeli zachodzą przesłanki wymienione w art. 145 par. 1 Kpa.

UZASADNIENIE

Urząd Skarbowy decyzją z 15.2.1993 r. ustalił A.Z. zobowiązanie w podatku od towarów i usług za lipiec i sierpień 1993 r., z czego do zapłaty pozostała kwota 143.016.000 zł /88.686.000 zł za lipiec i 54.330.00 zł za sierpień/. W uzasadnieniu zaś podano, że podatnik w deklaracjach na podatek od towarów i usług w wyniku niezastosowania wzoru z poz. 56 deklaracji wadliwie ustalił podatek do odliczenia od zakupów związanych ze sprzedażą zwolnioną i opodatkowaną. Podano także, że nie jest możliwe, aby przy zakresie prowadzonej działalności, w przedsiębiorstwie występowały wyłącznie zakupy opodatkowane związane ze sprzedażą opodatkowaną, wskazano, że w przedsiębiorstwie występują zakupy związane z zakupem paliw, energii elektrycznej, opału, opakowań, które dotyczą zarówno sprzedaży opodatkowanej, jak i zwolnionej od podatku i powołano treść art. 20 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.