Wyrok NSA z dnia 29 listopada 1995 r., sygn. SA/Ka 2092/94

Z treści art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wynika, że podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ale wtedy tylko, gdy spełnione zostaną wymagania określone w dalszej części tego artykułu, a w tym m.in. jeżeli podstawą odliczeń jest faktura lub dokument odprawy celnej.

oddala skargę.

UZASADNIENIE

Decyzją z 28.4.1994 r. Urząd Skarbowy w T. ustalił Spółce z o.o. VBH w T. należny podatek od sprzedaży towarów i usług za miesiące wrzesień, październik, listopad i grudzień 1993 r. oraz za styczeń 1994 r. Jako podstawa prawna tej decyzji powołane zostały art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ oraz art. 10 ust. 2 i art. 27 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. W uzasadnieniu decyzji wyjaśniono, że w trakcie kontroli przeprowadzonej 17-18.3.1994 r. stwierdzono zawyżenie podatku naliczonego, wynoszące za wrzesień 1993 r. kwotę 503.443.000 zł, za październik 1993 r. zaś zamykające się sumą 52.081.000 zł. Zawyżenie to nastąpiło, zdaniem organu, wskutek podwójnego zaksięgowania zakupów dotyczących importu. Raz bowiem ujęto je w "rejestrze zakupu towarów i usług" drugi raz zaś w "kasowym rejestrze zakupu". Zawyżenie to we wrześniu 1993 r. zamknęło się sumą 503.443.000 zł, na którą składały się kwoty VAT ujęte w jednolitych dokumentach administracyjnych SAD z 10.9.1993 r., w październiku zaś sumą 52.081.000 zł, na którą składały się kwoty VAT ujęte w takich samych dokumentach SAD z 14.10.1993 r. Te same sumy ujęte zostały także w kasowym rejestrze zakupu na podstawie bankowych dowodów wpłaty z 10.9.1993 r. /dotyczyło to sumy 503.443.000 zł/ oraz pod nr 1258/X/93 /co dotyczyło sumy 52.081.000 zł/. W dalszej części uzasadnienia organ wyjaśnił, że zgodnie z art. 19 ustawy o VAT podatnik ma prawo do obniżenia podatku należnego, o kwotę podatku naliczonego w fakturach stwierdzających nabycie towarów i usług oraz w dokumentach odprawy celnej w przypadku importu. Bankowy dowód zapłaty nie stanowił natomiast dokumentu zakupu. W związku z tym organ podatkowy zastosował sankcję z art. 27 ust. 5 pkt 2 wspomnianej ustawy, podwyższając podatek należny o trzykrotność zawyżenia podatku naliczonego. W konsekwencji spowodowało to korekty wysokości podatku do odliczenia w listopadzie i grudniu 1993 r. oraz w styczniu 1994 r. Nastąpiły bowiem ograniczenia zwrotu, dokonywanego na podstawie art. 21 ust. 4 ustawy.