Wyrok NSA z dnia 29 listopada 1995 r., sygn. SA/Ka 2086/94

Podstawę do zdyskwalifikowania środków spożywczych jako nie nadających się do żywienia ludzi może jedynie stanowić decyzja wydana przez właściwy organ sanitarny na podstawie par. 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 kwietnia 1973 r. w sprawie zasad postępowania ze środkami spożywczymi i używkami o niewłaściwej jakości zdrowotnej /Dz.U. nr 19 poz. 110/.

Dopiero taka decyzja, mająca charakter konstytutywny, przesądzić może o tym, czy do sprzedawcy towaru będzie miał zastosowanie obowiązek wynikający z art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach /Dz.U. 1988 nr 27 poz. 195 ze zm./, pod rygorem następstw określonych w art. 20 tejże ustawy.

UZASADNIENIE

Wytwórnia Lodów wniosła skargę na decyzję Izby Skarbowej z dnia 7 lipca 1994 r., którą utrzymana została w mocy decyzja Urzędu Skarbowego z dnia 30 marca 1994 r. ustalająca kwotę nienależną z tytułu wprowadzenia do obrotu i sprzedaży lodów o obniżonej jakości w łącznej kwocie 4.800.000 st. zł i kwotę dodatkową, stanowiącą 150 procent kwoty nienależnej w wysokości 7.200.000 st. zł.