Wyrok NSA z dnia 9 czerwca 1995 r., sygn. SA/Ka 866/94

1. Jedynie wyszczególnione w przepisach ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ - bądź po nowelizacji ustawy o zobowiązaniach podatkowych, innych ustaw - rodzaje umów /np. umowa dzierżawy/ dają podstawę do orzeczenia o odpowiedzialności osoby trzeciej za zobowiązania podatkowe.

Odpowiedzialności takiej w innym przypadku nie rodzą inne umowy, nawet jeśli zawierały one w swej treści takie uzgodnienia między stronami.

2. Powoływanie się tylko na treść umowy o oddaniu mienia Skarbu Państwa do odpłatnego korzystania nie stanowi dostatecznej podstawy do stwierdzenia, że skarżąca Spółka jest odpowiedzialna za zobowiązania podatkowe z tytułu dywidendy przedsiębiorstwa zlikwidowanego w trybie art. 37 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 51 poz. 298 ze zm./.

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją zostały utrzymane w mocy dwie decyzje Urzędu Skarbowego w G. dnia 22 listopada 1993 r., wydane na podstawie art. 40 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych, orzekające o odpowiedzialności Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Usługowego "M." Spółki z o.o. w G. za zobowiązania wobec budżetu Państwa z tytułu zaległej dywidendy za 1991 r. należnej od zlikwidowanego Przedsiębiorstwa Robót montażowych "M." w G. oraz wydana na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych, ustalająca wysokość przyjętego przez wyżej wymienioną Spółkę zobowiązania od zlikwidowanego Przedsiębiorstwa z tytułu nieregulowanej dywidendy.