Wyrok NSA z dnia 25 listopada 1994 r., sygn. SA/Wr 2146/94

1. Przy ocenie konieczności sprawowania przez żołnierza bądź poborowego opieki nad członkiem rodziny /art. 87 ust. 2 pkt 3 i art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej - Dz.U. 1992 nr 4 poz. 16/ właściwe organy powinny kierować się treścią i zakresem obowiązku alimentacyjnego, o jakim mowa w art. 128 i 129 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, a w stosunku do małżonków - treścią art. 23 tego kodeksu.

2. Przepis par. 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 listopada 1992 r. w sprawie udzielania poborowym odroczeń czynnej służby wojskowej oraz zwalniania żołnierzy z tej służby przed jej odbyciem, a także uznawania poborowych i żołnierzy za jedynych żywicieli rodzin /Dz.U. nr 85 poz. 431/, uzależniający uznanie konieczności sprawowania przez żołnierza lub poborowego bezpośredniej opieki nad członkiem rodziny od warunku, że nie ma innego pełnoletniego członka rodziny, bliższego lub równego stopniem pokrewieństwa, zobowiązanego do sprawowania tej opieki, nie oznacza, że ocena konieczności sprawowania opieki może być dokonana z pominięciem faktycznych możliwości spełniania tego obowiązku przez krewnych w tym samym stopniu, bez uwzględnienia ich sytuacji rodzinnej, stanu zdrowia, miejsca zamieszkania i innych warunków sprawowania opieki.