Wyrok NSA z dnia 19 stycznia 1994 r., sygn. SA/Wr 1571/93

1. Zgodnie z par. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 kwietnia 1991 r. w sprawie stawek podatku obrotowego od osób fizycznych oraz nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej osób prawnych i innych jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, ulg, zwolnień i trybu płatności tego podatku /Dz.U. nr 38 poz. 165 ze zm./ podstawowym warunkiem, od którego uzależnione jest uprawnienie do korzystniejszego obliczenia podatku obrotowego przez odliczenie od obrotu kwot wydatkowanych na nabycie dewiz, jest prowadzenie rejestru kupna i sprzedaży dewiz, zgodnie z wymogami określonymi w odrębnych przepisach.

Wymogi te zostały określone w zarządzeniu Prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia 31 marca 1990 r. w sprawie warunków prowadzenia działalności polegającej na kupnie i sprzedaży wartości dewizowych i na pośrednictwie w kupnie i sprzedaży tych wartości oraz maksymalnej wysokości marż pobieranych przy wykonywaniu tych czynności /M.P. nr 15 poz. 119 ze zm. - par. 5 ust. 1 pkt 1/.

2. Wymienione wyżej przepisy zarządzenia nie uzależniają sposobu obliczenia podatku od tego, czy podatnicy osobiście prowadzili księgi i rejestry.

Wymogi wynikające z tych przepisów stwierdzają jedynie konieczność prawidłowego prowadzenia rejestru, niezależnie od tego, kto w imieniu podatników czynności te wykonuje.