Wyrok NSA z dnia 7 października 1994 r., sygn. III SA 1409/93

1. Obowiązujący system prawny nie przewiduje możliwości, aby wykonujący ustawy minister upoważniał do wydawania aktów prawnych o charakterze normatywnym podległych mu pracowników niższej rangi.

2. "Decyzji" nr GN-Z-12/91 z dnia 15 maja 1991 r. w sprawie ustalenia marż handlowych w obrocie importowanymi środkami farmaceutycznymi /nie publ./, wydanej "z upoważnienia Ministra Finansów", nie można uznać za źródło prawa.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Andrzeja B. na decyzję Izby Skarbowej w (...) z dnia 5 sierpnia 1993 r. w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnej i kwoty dodatkowej i na podstawie art. 207 par. 1 i 3 Kpa stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Urzędu Skarbowego w W., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Izby Skarbowej na rzecz Andrzeja B. trzydzieści milionów osiemset pięćdziesiąt dwa tysiące złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

UZASADNIENIE

Przeprowadzona przez inspektora kontroli skarbowej kontrola zgodności z prawem kształtowania cen w Towarzystwie Handlowo-Usługowym "H.", stanowiącym własność Andrzeja B., zakończyła się wynikiem stwierdzającym naruszenie dyscypliny kształtowania cen i w konsekwencji ustaleniem kwoty nienależnej w wysokości 317.021.700 zł i kwoty dodatkowej w wysokości 475.532.500 zł.