Wyrok NSA z dnia 9 lutego 1994 r., sygn. III SA 853/93

W orzecznictwie sądowym przyjmuje się, że wybór metody i sposobów oszacowania należy do organów podatkowych i doznaje on ograniczeń jedynie na tyle, na ile wynika to z zasad logiki, doświadczenia życiowego i oczywiście przepisów o postępowaniu administracyjnym.

uchyla zaskarżoną decyzję w przedmiocie podatku obrotowego i dochodowego.

UZASADNIENIE

Halina P.-W. prowadziła w 1991 r. działalność w zakresie handlu odzieżowa /wyrobami jeansowymi/ na targowisku w B. W toku kontroli przeprowadzonej w dniu 14 listopada 1991 r. stwierdzono m.in., że podatniczka posiadała w miejscu prowadzonej działalności 5 płaszczy bez udokumentowania ich zakupu.

W toku późniejszej analizy działalności podatniczki podano, że jej wyjaśnieniom, iż towar nazwany płaszczami, to w rzeczywistości kurtki nie dano wiary, wyliczono, że obrót w dniu kontroli w ciągu 2,5 godz. wyniósł 3.264.000 zł, co daje średni utarg na 1 godz. w wysokości 1.300.000 zł. Przy pomocy tak wyliczonego utargu w ciągu godziny Urząd Skarbowy w B. w decyzji z dnia 27 stycznia 1992 r. ustalił zaliczki na podatki obrotowy i dochodowy za okres styczeń-październik 1991 r. w kwocie ponad 46 mln zł, przy jednoczesnym pominięciu księgi podatkowej, jako dowodu w postępowaniu podatkowym na podstawie art. 169 par. 1 Kpa, ze względu na wprowadzenie do obrotu 5 płaszczy bez pokrycia dowodowego.