Wyrok NSA z dnia 31 stycznia 1994 r., sygn. III SA 1489/93

W sytuacji braku prawem przewidzianej formy rejestracji zjawisk gospodarczych powstałego z winy podatnika nie można przerzucać na organy administracji podatkowej obowiązku zastępczego przeprowadzenia dowodów na okoliczności, które miały być odzwierciedlone w księdze podatkowej zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ upoważnia to organ do ustalenia podstawy opodatkowania w drodze szacunku.

oddala skargę w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji Izby Skarbowej w N.S. wymierzającej opłatę skarbową od umów komisu.

UZASADNIENIE

M. A. wniosła do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę na decyzję Ministra Finansów z dnia 31 marca 1993 r. odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Izby Skarbowej w N.S. wymierzającą jej jako płatniczce niepobrane opłaty skarbowe od umów komisu.

Do wydania ostatecznej decyzji wymiarowej doszło w wyniku przeprowadzonej w sklepie podatniczki dnia 25 stycznia 1991 r. kontroli przez pracowników Izby Skarbowej. W jej wyniku zakwestionowano między innymi prawidłowość wywiązywania się przez M. A. z obowiązków płatnika opłaty skarbowej z tytułu przeprowadzonej w sklepie działalności komisowej.