Wyrok NSA z dnia 22 września 1994 r., sygn. SA/Po 1213/93

1. Konsekwencje prawne niedochowania minimalnych wymogów formalnych stawianych fakturom VAT /par. 31 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług - Dz.U. nr 39 poz. 176 ze zm., art. 25 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ są tego rodzaju, iż nie mogą być one za prawidłowe i właściwe dla dokumentowania zakupu i sprzedaży oraz nie mogą stanowić dowodu.

2. W demokratycznym państwie prawnym za niedopuszczalne należy uznać to, by podatnikowi za nieprzestrzeganie przepisów prawnych powszechnie obowiązujących przysługiwała nagroda w postaci przywileju podatkowego.

UZASADNIENIE

Interpretacja przepisów Prawa podatkowego zakłada znajomość podstawowych konstrukcji oraz istoty podatku. Podatek od towarów i usług, zwany potocznie podatkiem od wartości dodanej jest jedną z odmian podatku obrotowego, podatkiem powszechnym i wielofazowym.