Wyrok NSA z dnia 22 października 1993 r., sygn. III SA 121-125/93

Zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ podstawą obliczenia opłaty skarbowej od umowy sprzedaży nieruchomości jest jej wartość określona na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie w danej miejscowości.

Jeżeli wartość przedmiotu czynności cywilnoprawnej nie odpowiada jej wartości rynkowej, to organ podatkowy ma obowiązek - na mocy art. 10 ust. 3 ustawy - wezwać strony do jej podwyższenia lub obniżenia, podając jednocześnie według własnej wstępnej oceny jej wartość rynkową. Jest to ustawowe uprawnienie organu podatkowego, który może kwestionować wartość przedmiotu czynności cywilnoprawnej i wymierzyć opłatę skarbową zgodnie z istniejącym stanem faktycznym i porządkiem prawnym.