Wyrok NSA z dnia 5 lutego 1993 r., sygn. III SA 1955/92

1. Ocena zamiaru podatnika nie mieści się w konstrukcji par. 7 ust. 3 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatku obrotowego i dochodowego podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej /Dz.U. 1990 nr 35 poz. 203 ze zm./. Przepisy te określają przesłanki utraty zwolnienia nie pozostawiając miejsca na ocenę innych elementów; powołane przepisy wprowadzają instytucję decyzji administracyjnych związanych, co oznacza że stwierdzenie przesłanki /faktu prawotwórczego/ nakłada na organ podatkowy obowiązek wydania decyzji tylko o takiej treści, jaka została określona w tym przepisie; w takich przypadkach nie ma wobec tego podstaw do stosowania tej części art. 7 Kpa, która dotyczy wyważania racji interesu jednostki i interesu publicznego.