Wyrok NSA z dnia 23 listopada 1993 r., sygn. SA/Po 1811/93

1. Wykładnia urzędnika Ministerstwa Finansów nie może wywoływać skutków w zakresie ustalania zobowiązania podatkowego, gdyż nie może ona stanowić podstawy prawnej decyzji /jest nią tylko i wyłącznie ustawa/.

2. Wszelkie zwolnienia i ulgi podatkowe w systemie prawa polskiego są wyjątkiem, istotnym odstępstwem od zasady sprawiedliwości podatkowej /powszechności i równości opodatkowania/, a ich stosowanie nie może abstrahować od wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej.

3. Ustawa z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym /Dz.U. nr 60 poz. 253/ nie rozszerza poprzednio obowiązującego stanu prawnego dotyczącego opodatkowania spółki, która powstała pod rządami ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych /Dz.U. nr 41 poz. 325 ze zm./.

Spółka ta nadal jest obowiązana na podstawie przepisów podatkowych do opłacania podatku rolnego od działów specjalnych produkcji rolnej /wylęgarnie drobiu/.

Na podstawie tejże ustawy spółka nie nabyła żadnych podatkowych praw podmiotowych.

4. Podmiot gospodarczy z udziałem zagranicznym opłacający przed dniem 1 stycznia 1992 r. podatek rolny od dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej nie nabywa po tej dacie uprawnień w podatku dochodowym od osób prawnych, o których mowa w art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./.

UZASADNIENIE

Urząd Skarbowy na podstawie art. 2 ust. 1 i 3, art. 18 ust. 1, art. 19 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ ustalił za okres od 1.1. do 30.11.1992 r. Spółce z o.o. podatek dochodowy od osób prawnych od dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej /wylęgarnie drobiu/.