Wyrok NSA z dnia 17 marca 1992 r., sygn. SA/Wr 116/92

Kara pieniężna za usunięcie drzew i krzewów bez wymaganego zezwolenia /par. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 1987 r. w sprawie wysokości, zasad i trybu nakładania kar pieniężnych za nieprzestrzeganie wymagań ochrony środowiska - Dz.U. 1991 nr 89 poz. 404/ winna być nałożona na tę jednostkę, która jest bezpośrednim sprawcą tego usunięcia.

UZASADNIENIE

Przedsiębiorstwo Zaopatrzenia Rolnictwa w Wodę "W." w O. zaskarżyło do Naczelnego Sądu Administracyjnego decyzję Kolegium Odwoławczego przy Sejmiku Samorządowym województwo O. z dnia 18 października 1991 r., utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta Miasta O. w sprawie wymierzenia kary pieniężnej w kwocie 40.500.000 zł za usunięcie bez zezwolenia drzewa z gatunku jarząb pospolity. Według ustaleń organu, usunięcie drzewa nastąpiło w trakcie prac ziemnych wykonywanych w rejonie ul. Z. Zgodnie z art. 43 ust. 2 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i ukształtowaniu środowiska usunięcie drzewa wymagało stosownego zezwolenia, a brak takiego zezwolenia skutkuje obligatoryjnym naliczeniem kary. Umowa zlecająca wykonanie prac ziemnych nie obejmowała zlecenia usunięcia drzewa. Wykonawca, stwierdzając w dokumentacji brak zezwolenia na wycięcie drzewa, powinien był je uzyskać. Dlatego skutki bezprawnego wycięcia drzewa obciążają dokonującego wycinki.