Wyrok NSA z dnia 1 grudnia 1992 r., sygn. I SA 556/92

1. Artykuł 39 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./ dotyczy tylko tak zwanych mieszkań wspólnych, w których poszczególne części lokalu mieszkalnego stanowią odrębne przedmioty najmu /art. 5 ust. 1 tej ustawy/; jego treść nie obejmuje lokali samodzielnych, o jakich mowa w art. 5 ust. 2 ustawy.

2. Jeżeli lokal wskazany we wniosku o przydział jest lokalem samodzielnym, wyłączona jest możliwość zadysponowania nim "w trybie rozgęszczenia" /art. 39 ust. 3 powyższej ustawy/ na rzecz najemcy innego lokalu.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Przemysława L. na decyzję Prezydenta Miasta W. z dnia 2 kwietnia 1992 r. nr SL.III.7142/3/28/92 w przedmiocie przydziału Stanisławowi K. i Mariannie K. lokalu mieszkalnego i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Dzielnicy, a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Prezydenta Miasta W. na rzecz skarżącego pięćdziesiąt tysięcy złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania. Jednocześnie Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Katarzyny Z. na decyzję Prezydenta Miasta W. w przedmiocie odmowy przydziału lokalu.