Wyrok NSA z dnia 10 listopada 1992 r., sygn. V SA 494/92

1. Ustanowienie przez stronę pełnomocnika /art. 32 Kpa/ nie oznacza, że wynikające dla niej z przepisów prawa materialnego obowiązki obciążają pełnomocnika.

2. Skierowanie przez organ administracji decyzji wydanej na podstawie art. 67 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ o dopuszczeniu zgłoszonego towaru do obrotu na polskim obszarze celnym i o wymiarze należności celnych do ustanowionego w sprawie pełnomocnika strony jest równoznaczne ze skierowaniem decyzji do osoby nie będącej stroną w sprawie /art. 156 par. 1 pkt 4 Kpa/.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Andrzeja D. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 7 marca 1992 r. w przedmiocie wymiaru cła i na podstawie art. 207 par. 3 Kpa stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji, a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Prezesa Głównego Urzędu Ceł kwotę sto pięćdziesiąt tysięcy złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.