Wyrok NSA z dnia 10 września 1992 r., sygn. III SA 370-371/92

1. Artykuł 60 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ nie wyłącza stosowania w postępowaniu odwoławczym ogólnych zasad postępowania dowodowego określonych w kodeksie postępowania administracyjnego.

2. Niezwiązanie sądu administracyjnego granicami skargi /art. 206 Kpa/ nie dotyczy sytuacji, gdy w wyniku połączenia do wspólnego rozpoznania różnych spraw w jednym dokumencie /oznaczonym jako decyzja/ zamieszczono dwa lub więcej rozstrzygnięć mających znamiona decyzji, a strona skarży tylko niektóre z nich.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Przedsiębiorstwa Handlowego "T." w G. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 21 listopada 1991 r. w przedmiocie wymiaru cła i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję, a także zgodnie z art. 208 Kpa - z a sądził od Prezesa Głównego Urzędu Ceł kwotę złotych cztery miliony sto tysięcy tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego przedsiębiorstwa.

UZASADNIENIE

Dyrektor Urzędu Celnego w G. decyzjami z dnia 2 kwietnia 1991 r. /zgłoszenie celne nr 2159/0203/ i z dnia 5 kwietnia 1991 r. /zgłoszenie celne nr 2229/0203/ dopuścił do obrotu na polskim obszarze celnym i dokonał wymiaru cła od sprowadzonych z Grecji przez Przedsiębiorstwo Handlowe "T." w G. pomarańcz w ilości brutto 21.640 kg i 22.650 kg. Jako załączniki do tych zgłoszeń wymieniono: świadectwo fitosanitarne, deklarację celną i fakturę, a w zgłoszeniu nr 2229/0203, zawierającym decyzję z dnia 5 kwietnia 1991 r. w sprawie wymiaru cła, także rachunek za transport.