Wyrok NSA z dnia 18 lutego 1992 r., sygn. I SA 1419/91

Zarówno przepisy ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach /Dz.U. 1969 r. nr 22 poz. 159 ze zm./, jak i przepisy obowiązującej ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 r. nr 30 poz. 127/, która uchyliła powyższą ustawę, nie przewidują uzyskania przez państwową jednostkę organizacyjną tytułu prawnego do gruntu w postaci użytkowania /od 1 sierpnia 1985 r. - zarządu/ w sposób dorozumiany. Mogło to nastąpić tylko w drodze decyzji administracyjnej lub - w przypadkach prawem przewidzianych - przez przekazanie prawa do gruntu między określonymi jednostkami organizacyjnymi albo w drodze nabycia gruntu na podstawie umowy cywilnej.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Burmistrza Miasta P. na decyzję Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 24 października 1991 r. w przedmiocie nabycia prawa użytkowania wieczystego działki nr 1890 położonej w P. i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wojewody O-kieo z dnia 29 stycznia 1991 r.